Było 500 indiańskich plemion – i tyleż było osobnych narodów, kultur, wierzeń. Ogólnie rzecz biorąc, Indianie to animiści: wierzą, że wszystko żyje i można sobie np. zjednać ducha wody czy kamienia. Niektóre religie były bardzo rozbudowane, oddawano cześć kilkunastu elementom natury (jak słońce czy woda), nad którymi czuwał bóg, zwany bardzo różnie: Wielki Starzec, Tajemnica Na Górze, Wielki Duch, Wielka Tajemnica.
AMULETY
Szczególną, najważniejszą i chronioną wartością w kulturze indiańskiej była rodzina. Dlatego też narodziny dziecka były niezwykle ważnym momentem. Uciętą i zasuszoną pępowinę umieszczano we wnętrzu skórzanego pojemnika, szytego na kształt żółwika lub jaszczurki. Amulet ten miał zapewnić dziecku zdrowie i długie życie oraz powodować, aby nie było zbyt ciekawskie.
U Indian z Wielkich Równin nie występowały słupy totemiczne. To symbole osiadłych Indian z Wybrzeża. Mieszkańcy Równin to koczownicy, cały ich dobytek musiał być łatwy w transporcie.
W naszej Indiańskiej Wiosce nie będzie można spotkać szamana. Nie był to bowiem typowy „czarownik”. Szamani byli to albo „ludzie wiedzy” – leczący, uzdrowiciele, albo „ludzie mocy” – wizjonerzy. Doznawali wizji, doprowadzając się do nich kilkudniowym postem, modłami z fajką, brakiem snu. Nie używali żadnych halucynogenów!!! Otrzymywali w swych wizjach pieśni, wiedzę o ziołach, leczeniu, amuletach.
Fajka w kulturze Indian Lakotów wiąże się z kilkusetletnią tradycją. Nazywa się ją „świętą fajką”. Jest bezsprzecznie najważniejszym przedmiotem materialnym w indiańskiej kulturze duchowej. Jak krucyfiks w kulturze chrześcijańskiej. Dym z fajki unosi się do nieba i zanosi Stwórcy modlitwy. Fajka i jej dym to pośrednik między człowiekiem i bogiem. Fajkę można zapalić w dowolnym miejscu i porze, najlepszym momentem jest jednak poranek, wschód słońca, kiedy prosi się o błogosławieństwo na cały dzień. (zobacz także: ZWYCZAJE: Palenie fajki)